بررسی کارایی انرژی محصول گندم به روش تحلیل پوششی داده ها (مطالعه موردی دشت مهیار شهرستان شهرضا)

در این تحقیق کارایی انرژی محصول گندم در دشت مهیار شهرستان شهرضا، با کمک رویکرد تحلیل پوششی داده (dea) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، نهاده آب مصرفی با 5/79% بیشترین و نیروی انسانی با 24/0% کمترین سهم مصرف انرژی را به خود اختصاص داده اند. بهره­وری انرژی، خالص افزوده انرژی و نسبت انرژی ستانده به نهاده در این کشت به­ترتیب 048/0، 34/79 و 63/1 برآورد شد. نتایج بدست آمده از تحلیل پوششی داده­های انرژی گویای این بود، در مدل بازگشت به مقیاس ثابت، 23% و در مدل بازگشت به مقیاس متغیر، 36%  از کل واحدها، کارایی 100 درصد داشته و دیگر واحدها با درجه­ها مختلفی از ناکارایی روبرو بوده اند. میانگین کارایی فنی، کارایی فنی خالص و کارایی مقیاس به ترتیب 26/90، 14/95 و 43/94 برآورد شد. همچنین میانگین کارایی فنی واحدهای ناکارا بر پایه مدل بازگشت به مقیاس ثابت 87% محاسبه شد، به این معنا که 13% از منابع می­تواند با بالا بردن کارایی این واحدها ذخیره شود.